ตอนที่ 1: คืนที่ฝาหีบถูกเปิด

ในหมู่บ้านรกร้างที่ล้อมรอบด้วยป่าหนาทึบเรียกว่า Ravenwood, โรเบิร์ต คาร์ลสัน ค้นพบหีบศพโบราณในเขตสุสานที่ถูกลืม หีบศพนั้นถูกปกคลุมด้วยดินและใบไม้ที่ร่วงหล่น แต่สิ่งที่เขาสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนคือรอบ ๆ หีบมีดอกไม้งานศพที่แห้งเหี่ยวเรียงรายอย่างเงียบงัน แม้จะผ่านเวลานาน ดอกไม้เหล่านั้นยังคงรักษาโครงสร้างและรูปทรงไว้ได้อย่างน่าอัศจรรย์

ด้วยความสนใจที่ลึกซึ้งในประวัติศาสตร์และตำนานของท้องถิ่น โรเบิร์ตไม่สามารถต้านทานความอยากรู้อยากเห็นได้ ในคืนที่มีดวงจันทร์เต็มดวง แสงจันทร์ส่องผ่านระหว่างต้นไม้ ถ่ายทอดลงบนหีบศพและดอกไม้งานศพ สร้างแสงสีเงินที่ประหลาดตา โรเบิร์ตรู้สึกถึงเสียงกระซิบอย่างลึกลับที่ดูเหมือนว่าจะเรียกเขาให้เปิดฝาหีบ

ด้วยมือที่สั่นเทา โรเบิร์ตค่อยๆ ยกฝาหีบศพขึ้น คาดหวังว่าจะพบกับเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ลับของ Ravenwood แต่สิ่งที่เขาพบคือหีบศพที่ว่างเปล่า ไม่มีสัญญาณของศพหรือวัตถุใดๆ ยกเว้นเพียงดอกไม้งานศพที่เหี่ยวแห้งและล่องลอยเบาๆ ในอากาศที่เย็นยะเยือก

ในขณะที่โรเบิร์ตคิดทบทวนเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเห็น กระซิบในความมืดเริ่มชัดเจนขึ้น มันไม่ใช่แค่เสียงหนึ่ง แต่เป็นเสียงของหลายวิญญาณที่ดูเหมือนจะถูกผูกมัดไว้กับหีบศพนี้ ดอกไม้งานศพไม่เพียงแต่เป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์ แต่ยังเป็นสื่อกลางในการเชื่อมต่อกับวิญญาณเหล่านั้น

โรเบิร์ตตระหนักว่าการค้นพบหีบศพแห่งนี้ไม่ได้นำเขาไปสู่คำตอบของปริศนาในอดีตเท่านั้น แต่ยังเปิดประตูสู่การเดินทางที่จะทำให้เขาต้องสำรวจขอบเขตระหว่างโลกแห่งความเป็นจริงและโลกหลังความตาย และค้นหาวิธีปลดปล่อยวิญญาณเหล่านั้นให้พ้นจากความผูกพันกับหีบศพว่างเปล่าและดอกไม้งานศพที่เหี่ยวเฉา

ตอนที่ 2: เงาในพิธีกรรม

เสียงกระซิบที่โรเบิร์ตได้ยินจากหีบศพว่างเปล่าในความมืดนั้นกลายเป็นเสียงเรียกร้องที่เขาไม่อาจเพิกเฉยได้ มันดูเหมือนว่าวิญญาณที่พักอาศัยในหีบศพนั้นกำลังขอร้องสิ่งบางอย่างจากเขา โรเบิร์ตรู้สึกถึงความรับผิดชอบที่เขาต้องช่วยปลดปล่อยวิญญาณเหล่านั้นให้ได้

โดยอาศัยความรู้เกี่ยวกับพิธีกรรมโบราณและประวัติศาสตร์ของเมือง Shadow Valley ที่เขาศึกษามา โรเบิร์ตเริ่มวางแผนที่จะจัดพิธีกรรมในการปลดปล่อยวิญญาณเหล่านั้น พิธีกรรมดังกล่าวต้องใช้ดอกไม้งานศพเป็นส่วนสำคัญเพื่อเป็นสื่อกลางในการติดต่อกับวิญญาณ

โรเบิร์ตรวบรวมดอกไม้งานศพจากทั่วเมือง บางส่วนจากสวนของครอบครัวที่ยินดีให้การสนับสนุน และบางส่วนจากพื้นที่ป่าเขาที่ดูเหมือนว่าดอกไม้จะผลิบานตลอดทั้งปี โดยไม่คำนึงถึงฤดูกาล ด้วยดอกไม้เหล่านี้ โรเบิร์ตจัดวางพิธีกรรมรอบหีบศพโบราณในห้องใต้ดินของคฤหาสน์เก่า

ในคืนที่จันทร์เต็มดวง โรเบิร์ตเริ่มพิธีกรรมด้วยการจุดเทียนและวางดอกไม้งานศพรอบหีบศพ ตามด้วยการสวดมนต์และเรียกชื่อของวิญญาณที่เขาเชื่อว่าถูกขังอยู่ในหีบ ในขณะที่เขาสวดมนต์ ลมเย็นพัดผ่านห้อง ทำให้เทียนกระพริบอย่างรุนแรงและดอกไม้งานศพเริ่มเคลื่อนไหวเหมือนมีชีวิตชีวา

เสียงกระซิบกลายเป็นเสียงครวญคราง และจู่ๆ ร่างเงาที่คลุมเครือปรากฏขึ้นรอบหีบศพ ดูเหมือนว่าวิญญาณที่ถูกขังอยู่ในหีบศพกำลังพยายามที่จะหลุดพ้นออกมา ในขณะที่ความมืดและเงาที่น่าหวาดกลัวเริ่มเข้าครอบงำ โรเบิร์ตรู้สึกถึงความตึงเครียดและความกลัวที่เพิ่มขึ้น แต่เขาก็ยังคงสวดมนต์ต่อไป หวังว่าพิธีกรรมของเขาจะปลดปล่อยวิญญาณเหล่านั้นให้พ้นจากความทุกข์ทรมานในความมืด

ตอนที่ 3: แสงสว่างในม่านหมอก

ความมืดและเงาที่เคลื่อนไหวรอบหีบศพเริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ แต่โรเบิร์ตยังคงมุ่งมั่นในพิธีกรรมของเขา สวดมนต์ด้วยเสียงที่หนักแน่นและมั่นคง แม้ว่าความหวาดกลัวจะพยายามเข้าครอบงำเขา แต่ใจของเขาเต็มไปด้วยความตั้งใจที่จะปลดปล่อยวิญญาณที่ถูกจองจำ

ในขณะที่พิธีกรรมดำเนินไป เสียงกระซิบและครวญครางจากหีบศพกลายเป็นเสียงสะท้อนที่ดังขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆ แสงสว่างจากเทียนที่โรเบิร์ตจุดเริ่มกระพริบอย่างรุนแรง ดอกไม้งานศพที่รายล้อมหีบศพเริ่มส่องแสงประหลาด กลายเป็นแสงสว่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แสงนั้นส่องสว่างเข้าไปในหีบศพ และเสียงที่เคยเป็นครวญครางเริ่มเปลี่ยนเป็นทำนองเพลงที่มีจังหวะสงบ

โรเบิร์ตรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในอากาศ ความหนาวเย็นและความหวาดกลัวที่เคยเต็มไปหมดเริ่มจางหายไป และถูกแทนที่ด้วยความอบอุ่นและความสงบ ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมอง กลุ่มควันเล็กๆ เริ่มลอยขึ้นจากหีบศพ และร่างของวิญญาณที่ไม่มีรูปร่างเริ่มปรากฏชัดในแสงสว่างนั้น

วิญญาณเหล่านั้นลอยวนเวียนรอบโรเบิร์ตและดอกไม้งานศพ ก่อนที่จะค่อยๆ ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า หายไปในม่านหมอกของคืนนั้น และด้วยแต่ละวิญญาณที่หลุดพ้นออกไป แสงสว่างในห้องก็เพิ่มขึ้น จนกระทั่งห้องทั้งห้องสว่างไสวด้วยแสงแห่งความหวังและการปลดปล่อย

เมื่อพิธีกรรมสิ้นสุด โรเบิร์ตยืนอยู่ในความเงียบสงบที่เต็มไปด้วยความรู้สึกของการบรรลุ ดอกไม้งานศพเหี่ยวแห้งอีกครั้ง แต่คราวนี้ด้วยความรู้สึกของการสงบสุขและความสมบูรณ์ โรเบิร์ตออกจากห้องนั้นพร้อมกับความรู้สึกว่าเขาได้ช่วยให้วิญญาณเหล่านั้นหลุดพ้นจากความมืดและเข้าสู่แสงสว่าง และในความเงียบนั้น เขายังคงรู้สึกได้ถึงสัมผัสอ่อนโยนจากความมืดที่ได้ให้โอกาสเขาได้เห็นความงามในการปลดปล่อยและการเริ่มต้นใหม่